ธรรมดา ก็ธรรมดา ถ้ามันไม่ชิน
คนเพิ่งโดน ก็โดนคนหนึ่งคนทิ้งไป
ฉันเข้าใจ ก็ฉันเข้าใจมันเจ็บเท่าไร
และก็รู้ ใครมันจะพูดยังไง
ปลอบใจ คำไหน เท่าไหร่
ก็ไม่สน ไม่ฟังทั้งชีวิตมัน
ใครจะมา และใครจะไป เธอคงไม่แคร์
ใช้ชีวิต อย่างคนไม่มีชีวิตชีวา
ฉันเข้าใจ ก็ฉันเข้าใจ ที่รับน้ำตา
และก็รู้ ใจมันจะคิดขนาดขาดใครคนนั้นเมื่อไหร่
ก็ไม่รู้ ว่าควรจะเดินไปทางใด...ฮา...ยา....ยาว
อยากบอกเธอ...แค่เสียการทรงตัว ที่เธอกลัวเรื่องธรรมดา
อยากบอกในฐานะเคยเจอมา...อีกไม่นานหายเอง
ธรรมดา ก็ธรรมดา ฉันก็แทบตาย
ฉันก็เคย โดนคนหนึ่งคนทิ้งไป
ฉันก็คิด และฉันก็เคยรู้สึกเหมือนเธอ
ฉันเลยรู้ เพียงในวันนี้ทนเจ็บ
และมันจะไปถึงขั้นหนึ่ง ที่ไม่รู้ต้องมีน้ำตาให้ใคร
ฉันก็รู้ ก็ฉันน่ะรู้ว่ามันไม่ง่าย
ก็เข้าใจ ไม่เจอก็ไม่มีทางเข้าใจ
แค่จะขอ อะไรที่เธอจะตัดสินใจ
คิดเอาไว้ ว่ามีคนที่รักที่ห่วง และแคร์เธอนั้นเท่าไหร่
และฉันก็เป็นคนหนึ่ง ไม่เคยไกล...ฮา...ยา....ยาว
อยากบอกเธอ...แค่เสียการทรงตัว ที่เธอกลัวเรื่องธรรมดา
อยากบอกในฐานะเคยเจอมา...อีกไม่นานหายเอง
อยากบอกเธอ...แค่เสียการทรงตัว ที่เธอกลัวเรื่องธรรมดา
อยากบอกในฐานะเคยเจอมา...อีกไม่นานหายเอง
อยากบอกเธอ...แค่เสียการทรงตัว
อยากบอกในฐานะเคยเจอมา...อีกไม่นานหายเอง